Presentaties

Wij bieden online-lezingen aan over de diverse thema’s die verband houden met vaccinatie.
Wil je een lezing bijwonen? Kijk dan op bij Evenementen naar wat er allemaal gepland staat.

Hieronder vind je een overzicht van alle lezingen die tot nu toe werden gegeven.
Je kunt deze lezingen ook bekijken en downloaden.

Eerst wikken, dan pas prikken, Risico-analyse (6 oktober '22)
Historiek van de vaccinaties en infectieziekten (20 oktober '22)
Wat is er mis met mazelen? (3 november '22)
Vaccinatie tegen bof, rubella en kinkhoest (17 november '22)
Polio, een heel ander verhaal (1 december '22)
Tetanus: het belang van wondhygiëne (15 december '22)
— — —
Vergelijking gezondheidstoestand gevaccineerde vs niet-gevaccineerde kinderen (9 feb '23)
Sciensano en de Covid-19 statistieken (23 februari '23)
Humaan papillomavirus (9 maart '23)
Haemophilus Influenzae type B en Hepatitis B (23 maart '23)
Meningokokken en pneumokokken (6 april '23)
Griep/Influenza (20 april '23)
De (on-)veiligheid van vaccins (18 mei '23)
De controverses over vaccins en autisme (1 juni '23)
Vaccinaties en ons immuunsysteem (15 juni '23)
Het vaccinatiebeleid onder de loep (20 juli '23)
De boosterprik tegen Covid-19 (19 september '23)
Eerst wikken dan prikken — risico-analyse (17 oktober '23)
Historiek van vaccinaties en infectieziektes (31 oktober '23)
Wat is er mis met mazelen? (21 november '23)
Bof en rodehond, vrij onschuldige kinderziekten (12 december '23)
Kinkhoest, een stevige uitdaging (19 december '23)
— — —
Polio (23 januari '24)
Tetanus, het belang van wondhygiëne (6 februari '24)
Vergelijking van de gezondheidstoestand van gevaccineerde versus niet-gevaccineerde kinderen (20 februari '24)
Het Covid-19 verhaal (5 maart '24)
Inenting tegen het Humaan Papilloma Virus, nuttig of niet? (19 maart '24)
Hib en Hepatitis-B (9 april '24)
Meningokokken en pneumokokken (23 april '24)

Hieronder vind je alle presentaties (pdf) en kun je de lezingen herbekijken:

Na de eeuwwisseling werden de publieke vaccinatieprogramma’s sterk uitgebreid. Terwijl voordien vooral ziektes werden geviseerd die een hoog besmettelijk karakter hadden en als dusdanig konden leiden tot collectieve uitbraken, is dat helemaal niet meer het geval met de meer recent ingevoerde vaccinatiecampagnes.

In feite gaat het bij de recente vaccins vooral om individuele ‘bescherming’ waarbij wij de noodzaak van een publieke interventie en financiering sterk in vraag kunnen stellen. Dat geldt onder meer ook voor de bacteriële infecties zoals deze die veroorzaakt worden door Haemophilus Influenzae, Nisseria meningiditis (meningokokken) en Streptococcus Pneumoniae (pneumokokken). Mochten deze inentingen niet opgenomen zijn in de publieke programma’s, en dus afhangen van de voorschriften door individuele artsen, dan zou het gebruik hiervan zeer laag liggen.

Deze drie bacteriën komen immers van nature voor bij de mens, vaak in zeer sterke mate, en veroorzaken daar in het algemeen geen enkel probleem. De natuurlijke weerstand en immuniteit houdt deze bacteriën onder controle. Wanneer de weerstand om een of andere reden verzwakt is kunnen deze bacteriën evenwel infecties veroorzaken. Dat is de reden – of het excuus- waarom er nu massaal wordt gevaccineerd tegen deze bacteriële infecties.

Tijdens deze lezing onderzoeken we de impact die dit massale geprik heeft op de algemene gezondheidstoestand van de Nederlandse, Belgische en Europese bevolking. Zeker wat betreft de pneumokokken kunnen we vaststellen dat de algemene toestand nu minder gunstig is dan in de periode toen er nog niet werd gevaccineerd.

Haemophilus Influenzae is een bacterie die geregeld wordt aangetroffen wordt als de oorzaak van hersenvliesontsteking. Naast de gevallen van meningitis (50 %) kan de Haemophilus bacterie ook nog andere infecties veroorzaken, zoals cellulitis, gewrichtsontsteking, epiglottitis (strottenhoofdontstekking) en bloedvergiftiging.

De bacterie bestaat in verschillende types. Er wordt sedert ongeveer twintig jaar in België gevaccineerd tegen één enkel type daarvan: type B. In deze lezing onderzoeken we wat er te leren valt over twintig jaar vaccineren. We zullen vaststellen dat er een verschuiving heeft plaats gehad van de incidentie van de andere types en dat er in Nederland vooral bij de min 5 jarigen nu toch een sterke stijging is vast te stellen van de incidentie van type b (een verzesvoudiging op 10 jaar tijd).

Ook in België en Europa zien we stijgende cijfers van de Haemophilus Influenzae incidentie.

We onderzoeken eveneens wat er aan de hand is met Hepatitis B. Het gaat over een onsteking van de lever die wordt veroorzaakt door een virus. De meeste mensen hebben geen klachten en worden vanzelf beter.

De ziekte wordt overgedragen door besmet bloed (onder meer) drugspuiten en door seksuele betrekkingen. Dat maakt het ook bijzonder merkwaardig en onbegrijpelijk dat het vaccin wordt toegediend aan heel jonge baby’s. De schadelijke bijwerkingen van het vaccin zijn immers zeer groot, maar worden zoals gewoonlijk stelselmatig genegeerd en gebagatteliseerd door de gezondheidsinstanties

Ongeveer 15 jaar geleden werden er in alle westerse landen gigantische ‘informatie-campagnes’ gelanceerd om te wijzen op de gevaren van het humaan papillovirus (HPV). In kranten en tijdschriften vond men dubbele pagina’s kleurrijke beelden en slogans. Steeds dezelfde boodschap: pas op voor dit gevaarlijke virus.

Wat was de aanleiding? Was er een epidemische uitbraak? Neen, helemaal niet. Het HPV vertegenwoordigt amper 1% van de kankergevallen en het is geen besmettelijke ziekte. Daarenboven was de incidentie in alle landen die screening-programma’s hadden opgezet meer dan gehalveerd in de daaraan voorafgaande periode.

Er was eigenlijk maar één aanleiding voor de angstzaaierij: twee producenten hadden een nieuw vaccin ontwikkeld. Dit vaccin zou tegen enkele van deze (meer dan honderd) virus-stammen beschermen. Zo beweerden de campagne-voerders althans. Heel misleidend en zelfs ronduit bedrieglijk.

Niettemin werd de HPV-prik opgenomen in de meeste westerse inentings-schema’s voor jongeren en werd de eigenlijke bedoeling van de barnum-reclames bereikt: een gegarandeerde afzetmarkt voor miljoenen prikken waaraan de producenten jaarlijks voor honderden miljoenen winsten overhouden.

Het resultaat voor de volksgezondheid was echter negatief: de cijfers over baarmoederhalskanker bij de jongere generaties begon te stijgen na de invoering van dit vaccin.

Steeds weer worden we gebombardeerd met boodschappen en slogans over de enorme bijdrage die de vaccinaties hebben geleverd om ons te beschermen tegen de risico’s van een resem besmettelijke en gevaarlijke ziektes. De propaganda over de talloze levens die zouden worden gered dankzij de vaccinatie-inspanningen is alomtegenwoordig.

We vinden ze op de websites van de nationale overheden, van de Europese instanties en van de Wereldgezondheidsorganisatie. We vinden ze in de inleidende paragrafen van de wetenschappelijke artikelen. We horen ze op radio en tv, we lezen ze in tijdschriften en persartikels. Maar klopt deze aanname wel? Zijn de inentingen een zegen voor de gezondheid van onze kinderen en volwassenen?

Eigenaardig genoeg vindt men op de officiële websites nooit verwijzingen naar vergelijkende studies die hierover zouden zijn uitgevoerd. Mocht het inderdaad zo zijn dat gevaccineerde kinderen en volwassenen een betere gezondheid hebben dan ongevaccineerde, dan zou dat toch heel gemakkelijk aan te tonen zijn aan de hand van vergelijkend onderzoek. Merkwaardig genoeg vindt men nergens enig spoor van zulke vergelijkende studies. Onze overheden en wetenschappers vinden het blijkbaar niet nodig om zulke studies uit te voeren.

Maar zulke studies bestaan wel degelijk. Alleen komen ze tot net het omgekeerde besluit als wat de officiële boodschappen ons vertellen. Alle vergelijkende studies komen tot de conclusie dat de niet-gevaccineerden een betere gezondheid hebben dan de gevaccineerden. Vaccinatie helpt wel tegen het risico van welbepaalde ziektekiemen, maar het verzwakt de gezondheid en de weerbaarheid tegen alle andere aandoeningen en risico’s.

De spuit tegen tetanus is een bekende techniek die algemeen wordt toegepast om gevrijwaard te blijven van deze ziekte. Tijdens deze lezing bespreken we de voor- en nadelen van vaccinatie en gaan we dieper in op de frequentie waarmee tetanus optreedt en het gevaar dat de ziekte met zich brengt.

Zoals we zullen vaststellen bestaat de beste preventiemaatregel tegen tetanus erin om verwondingen op een doeltreffende en degelijke manier te reinigen, zodat de bacterie geen kans krijgt om toxische stoffen in het lichaam af te scheiden.

Polio of kinderverlamming roept in het collectieve geheugen van de doorsnee (en al wat oudere) Belg allicht beelden op van gehandicapte kinderen die met een manke voet of een kruk verder door het leven moeten.

De officiële lezing dat polio veroorzaakt wordt door een besmettelijk virus dat volledig moet worden uitgeroeid over de hele wereld, komt echter steeds meer onder druk te staan. Dat is niet alleen zo omdat er nog steeds veel onduidelijkheid heerst over de oorsprong van de ziekte. Sommige wetenschappers verklaren de uitbraken van de ziekte immers door chemische verontreiniging (vooral van DDT) en niet door een virus.

Het grootste probleem met de huidige aanpak met veralgemeende wereldwijde inentingen bestaat erin dat de huidige uitbraken in recente jaren precies veroorzaakt worden door de inentingen zelf en niet door het zgn. wilde virus. Een risicoanalyse vandaag leidt onherroepelijk tot de conclusie dat de inentingen veel meer poliogevallen veroorzaken dan het wilde virus. Het heeft dus letterlijk geen zin meer om te vaccineren tegen polio. En toch blijft zij in ons land nog steeds verplicht.

In deze lezing gaan we dieper in op deze problematiek.

Al sedert de jaren ’50 wordt elke nieuwe generatie kinderen ingeënt tegen kinkhoest. Kinkhoest is geen gemakkelijke ziekte en er sterven per jaar één tot twee Nederlandse patiënten aan deze ziekte.

Steevast wordt beweerd dat vaccinatie tegen de ziekte veilig en doeltreffend is. Over veiligheid hebben we het al gehad in vroegere lezingen (lezing 13) en daarin hebben we toch gezien dat het kinkhoestvaccin (whole cell-vaccin) wel degelijk zware bijwerkingen had.

In deze lezing 22 onderzoeken we de doeltreffendheid van de prikken tegen kinkhoest. We stellen vast dat vaak ook de gevaccineerden getroffen worden door de ziekte. Wat zeggen de cijfers? Leer er meer over tijdens deze lezing.

Hele generaties jonge kinderen worden al decennialang ingeënt tegen bof en rubella. Dat zijn twee kinderziekten die zeer goedaardig zijn.

In deze lezing onderzoeken we de doeltreffendheid van de prikken tegen deze drie ziektes. Wat rubella betreft, valt dat nogal mee. Maar de decennialange inentingscampagnes tegen bof hebben helemaal niet geleid tot een betere controle op de verspreiding van deze ziekte. Integendeel: het aantal gevallen van bof dat in eerste instantie goed gedaald was, is weer sterk gestegen in de loop van de laatste jaren.   Bovendien worden nu vooral de gevaccineerden getroffen door de ziekte.

In deze lezing kijken we naar de echte cijfers en naar de evolutie van het aantal meldingen in België, Nederland en Europa.

In de na-oorlogse periode waren de mazelen gekend als een goedaardige kinderziekte die ervoor zorgde dat soms halve klassen uit de lagere school thuis in bed of op de sofa lagen met rode pukkeltjes op de huid. De dodentol van deze besmettelijke ziekte was in Nederland echter al met meer dan 99,5 procent gedaald tussen het begin van de eeuw en het midden van de jaren 70, toen de veralgemeende vaccinatie tegen mazelen werd ingevoerd. Toch leest men op alle openbare websites dat de ziekte werd bedwongen door de veralgemeende vaccinatie.

In deze lezing kijken we naar de echte cijfers en naar de evolutie van het aantal meldingen in België, Nederland en Europa. Is het niet merkwaardig dat er in Nederland meer gevallen van mazelen werden gemeld in 2013 dan in het jaar 1976 toen de mazelencampagne van start ging?

En zijn er geen fundamentele vragen te stellen bij de vaststelling dat de mazelen een enorme heropflakkering kenden in de EUR-regio van de Wereldgezondheidsorganisatie op een ogenblik dat de vaccinatiegraad in deze regio nog nooit zo hoog was geweest?

In het najaar wordt aan de Belgische bevolking andermaal een Covid-19 vaccinatie ‘aangeboden’, of moeten we zeggen ‘opgelegd’? In Zwitserland hebben de autoriteiten nochtans al een hele tijd geleden beslist om te stoppen met de herhaalprikken tegen Covid-19. In België niet dus.

Tijdens deze lezing onderzoeken we de doeltreffendheid van het covidvaccin. Zoals we al zo vaak hebben aangetoond op basis van de eigen statistieken van de overheid, zijn de covidvaccins ongelooflijk ondoeltreffend.

In de Engelse publicaties van het Office for National Statistics kunnen we vaststellen dat het aantal sterfgevallen voor Covid-19 in de maanden oktober tot december 2022 welgeteld 5.369 bedroeg. Van deze sterfgevallen waren 5.073 mensen gevaccineerd tegen Covid-19. Een percentage van 94,5%. Kan het nog duidelijker?

De vaccinaties tegen covid hebben geen enkel merkbaar effect op het ziekterisico, maar zorgen wel voor een ongelooflijk aantal schadelijke bijwerkingen, waaronder duizenden sterfgevallen. Tijdens deze lezing zetten we alles nog eens op een rijtje.

Het toedienen van vaccins aan jonge kinderen is in onze landen een soort standaardprocedure of automatisme geworden sedert het midden van de jaren ’50. Aanvankelijk waren deze vaccinaties beperkt tot enkele besmettelijke ziektes. Maar naar gelang er meer vaccins voor meer ziektes beschikbaar kwamen werden de vaccinatieprogramma’s steeds breder uitgerold en veralgemeend, zelfs voor ziektes die niet besmettelijk zijn.

De rechtvaardiging voor die vele prikken luidde steeds dat de vaccins kinderen beschermen tegen dodelijke ziektes en dat vaccinaties bijgevolg ‘levens redden’. Er werd daarenboven steeds bij vermeld dat vaccins veilig en doeltreffend zijn en alleen maar goedaardige en voorbijgaande bijwerkingen hebben.

Maar klopt dit verhaal wel met de werkelijkheid?

In deze lezing onderzoeken we de verschillende aspecten van het officiële verhaal, dat vooral gebaseerd is op informatie en onderzoeken van de farmaceutische industrie. Zijn de ziektes wel zo dodelijk als wordt beweerd en zijn de bijwerkingen wel zo goedaardig als wordt gesteld? Zijn er onderzoeken die aantonen dat gevaccineerde kinderen gezonder zijn dan ongevaccineerde kinderen? Wij hebben deze vragen onderzocht en maken u in deze lezing deelgenoot van onze bevindingen.

Dankzij vaccinaties zijn we erin geslaagd om eeuwenoude besmettelijke en gevaarlijke ziektes volledig of gedeeltelijk uit te roeien. Op die manier redden we duizenden mensenlevens! Dat is de boodschap die we steeds weer horen van de farmaceutische industrie en van de gezondheidsautoriteiten. Maar klopt dit verhaal wel?

In deze lezing gaan we op zoek naar de historische gegevens over de verspreiding en dodentol van diverse ziektes die in vorige eeuwen zo veel slachtoffers maakten: de pest, dysenterie, malaria in de 17de en 18de eeuw; tyfus, cholera, de pokken, de Spaanse griep in de 19de en 20ste eeuw.

We onderzoeken de dodentol van de traditionele kinderziektes: mazelen, bof, rodehond, polio, difterie, tetanus en kinkhoest. En we vertellen het echte verhaal over de zogenaamde uitroeiing van de pokken. Wat we hieruit besluiten staat in schril contrast wat we lezen op de websites van de overheid.

Sciensano rapporteert al sedert het uitbreken van de coronacrisis drie jaar geleden, uitgebreid over de vele aspecten van deze ziekte. De wekelijkse epidemiologische bulletins over Covid-19 vormen een systematische en uitgebreide basis voor analyses allerhande. Men vindt er cijfers over besmettingen, ziekenhuisopnames, testen, vaccinaties, sterfgevallen en dies meer.

Het is echter opvallend dat er af en toe wijzigingen aangebracht worden aan deze rapportering. Bepaalde aspecten verdwijnen, andere komen op de voorgrond. Nieuwe concepten zien het licht, andere gegevens worden afgevoerd.

In deze lezing gaan we dieper in op de evolutie van de Sciensano-rapportering over Covid-19. Ook officiële rapporten van Nederland en het Verenigd Koninkrijk komen aan bod.

Het meest bizarre verschijnsel in deze bulletins is de notie ‘niet aantoonbaar’. Blijkbaar is men bij Sciensano niet goed in staat om de negatieve uitkomst van een berekening te hanteren. In plaats van de negatieve uitkomst weer te geven, verschijnt dan de omschrijving ‘niet aantoonbaar’. Zou er iets te verbergen zijn, vragen wij ons dan af?

In de loop van de jaren ‘80 van de vorige eeuw begonnen de gezondheidsautoriteiten in de westerse landen promotiecampagnes te organiseren om de bevolking aan te zetten zich te laten vaccineren tegen het influenza-virus.

De wetenschappelijke basis voor die publieke campagnes is op zijn zachtst gezegd zwak te noemen. Diverse integere en onafhankelijke wetenschappelijke groeperingen en onderzoekers hebben immers aangetoond dat er geen solide basis bestaat om de effectiviteit van deze vaccins aan te bevelen.

Nochtans hebben de publieke wetenschappelijke adviesgroepen in België, Nederland en andere landen deze vaccinaties wél aangeraden.

Tijdens deze lezing onderzoeken wij deze problematiek vanuit het standpunt van de betrokken burger: helpen deze prikken de volksgezondheid of is het vooral een gemakkelijke markt voor de farmaceutische industrie?

Alle overheidsdiensten die zich bezighouden met gezondheid beweren bij hoog en bij laag dat de publieke vaccinatiecampagnes een belangrijke bijdrage leveren tot een goede volksgezondheid. Ze zouden vele mensenlevens redden en niet alleen doeltreffend, maar ook zeer veilig zijn. Maar klopt dat verhaal van de "vele mensenlevens" die door vaccins worden gered wel met de realiteit? Wij onderzoeken het in deze lezing en komen tot de onthutsende vaststelling dat het Rijksvaccinatieprogramma in Nederland aan dubbel zoveel baby's het leven kost als er sterven aan een van de zeven ziektes waartegen men ze wil beschermen. Het RVP redt geen mensenlevens, maar kost mensenlevens! De reden waarom dat zo is houdt verband met de giftige hulpstoffen die eraan toegevoegd worden: kwik, aluminium, en formaldehyde. Deze gifstoffen beschadigen de gezondheid van onze baby's en veroorzaken neurologische aandoeningen.

In het wereldje van het vaccinatie-gebeuren wemelt het van de controverses en ‘welles-niettes’ — discussies. De controverses zijn al minstens 229 jaar oud en zullen niet spoedig gaan liggen.

Sinds Jenner in 1796 zijn ‘pokken’-remedie introduceerde hebben zowel artsen als gewone burgers zich verzet tegen deze manier om gezonde mensen en kinderen te behandelen. De basisredenering van dit verzet is steeds dezelfde gebleven: men behandelt gezonde mensen niet met producten die potentieel schadelijk zijn. Alleen zieke mensen komen in aanmerking voor een behandeling met medicatie. Primum non nocere: ‘in de eerste plaats geen schade toebrengen’, dat is de vertrekbasis van de eed van Hypocrates

Eigenaardig genoeg hebben de officiële gezondheidsautoriteiten heel vaak a priori stelling gekozen tegen deze kritische stemmen. Of beter gezegd: zij hebben dikwijls stelling gekozen voor de belangen van de vaccinatiepromotoren: producenten in de eerste plaats, maar ook artsen-verenigingen en wetenschappers die onder invloed staan van de farma-lobby.

De meest bekende hedendaagse controverse is die over de link tussen het BMR-vaccin (bof, mazelen, rubella) en autisme.

In deze 14de lezing gaan we dieper in op de achtergrond en elementen van de controverses.

De strategische bedoeling van vaccinaties bestaat erin om het lichaam ertoe aan te zetten om anti-stoffen te produceren tegen bepaalde ziektekiemen. Door het stimuleren van anti-stoffen loopt de gevaccineerde – in beginsel althans - minder risico op ziekte.

De productie van anti-stoffen maakt deel uit van het zogenaamde humorale of verworven immuunsysteem. In normale (= natuurlijke) omstandigheden wordt dit verworven immuunsysteem op gang gebracht door de werking van het cellulaire of aangeboren immuunsysteem.

Vaccinatie ‘steekt het cellulaire immuunsysteem voorbij’. Het ontwijkt de primaire respons van het lichaam en vervangt deze respons door een inspuiting.

Maar wat zijn de implicaties van deze kunstmatige ingreep in de delicate balans tussen aangeboren en verworven immuunsysteem? Zelfs de professoren immunologie geven grif toe dat zij de precieze wisselwerking tussen het cellulaire en humorale immuunsysteem nog niet echt begrijpen.

Niettemin worden onze kinderen massaal ingespoten met lichaamsvreemde en gifstoffen bevattende vaccins.

In deze lezing proberen we inzicht te verwerven in de werking van ons immuunsysteem en verkennen we de gevaren van deze kunstmatige ingreep.

Tijdens deze laatste lezing van de reeks nemen we het kindervaccinatiebeleid van de overheid onder de loep. We trachten inzicht te verwerven in de krachten en belangen die schuilgaan achter het heuse propaganda-apparaat dat jonge ouders ertoe aanzet om op een kunstmatige manier het natuurlijk afweersysteem van jonge kinderen op te peppen.

Het is duidelijk dat dit beleid de belangen dient van de farmaceutische industrie en de overheidsdiensten die hierin hun reden van bestaan en beroepsinkomsten vinden. Maar worden onze kinderen hier gezonder van? Op die vraag krijgen we nooit een helder antwoord.

Tijdens deze lezing zetten we de vele aspecten en elementen van het vaccineren tegen kinderziekten op een rij.

Presentaties

Seizoen 3: van januari 24 tot april 23

29. Meningokokken en pneumokokken

28. Haemophilus Influenzae type B (HiB) en Hepatitis

27. Human Papillomavirus (HPV)

26. Het Covid-19 verhaal

25. Vergelijking van de gezondheidstoestand van gevaccineerde versus niet-gevaccineerde kinderen

24. Tetanus, het belang van wondhygiëne

23. Polio, een heel ander verhaal

Seizoen 2: van september 23 tot december 23

22. Kinkhoest, een stevige uitdaging

21. Bof en rodehond, vrij onschuldige kinderziekten

20. Wat is er mis met mazelen?

17. De boosterprik tegen Covid-19

18. Eerst wikken dan prikken — risico-analyse

19. Historiek van vaccinaties en infectieziektes

Seizoen 1: van oktober 22 tot juli 23

1. Eerst wikken, dan pas prikken

2. Historiek van vaccinaties en infectieziektes

3. Wat is er mis met mazelen?

4. Bof, rubella en kinkhoest

5. Polio, een heel ander verhaal

6. Tetanus, het belang van wondhygiëne

7. Vergelijking van de gezondheidstoestand van gevaccineerde versus niet-gevaccineerde kinderen

8. De Sciensanocijfers over Covid-19

9. Human Papillomavirus (HPV)

10. Haemophilus Influenzae type B (HiB) en Hepatitis

11. Meningokokken en Pneumokokken

12. Griepvaccinatie

13. De (on-)veiligheid van vaccins

14. De controverses over autisme

15. Vaccinaties en ons immuunsysteem

16. Het vaccinatiebeleid onder de loep